Glossarium Græco-Arabicum

Lookup cumulative lexical entry: فقط

1. αὐτόματος
• αὐτόματος (adj.) Ps.-Plut. Placita κατὰ τὸ αὐτόματον = bi-ḏātihī faqaṭ
2. ἔμφασις
• ἔμφασις (noun) Ps.-Plut. Placita τὰ δὲ κατ' ἔμφασιν = mā yakūnu lahā ẓuhūrun faqaṭ
3. μόνον
• μόνον (adv.) Artem. Onirocr.
• μόνον (adv.) Artem. Onirocr.
• μόνον (adv.) Artem. Onirocr.
• μόνον (adv.) Porph. Isag.
• μόνον (adv.) Porph. Isag.
• μόνον (adv.) Ptol. Hypoth.
4. μόνος
• μόνος (adj.) Alex. An. mant. [Lib. arb.] innamā faqaṭ
• μόνος (adj.) Alex. qu. III 3 [Sens.] μόνον γὰρ ταύτῃ = bi-ḥallatin wāḥidatin faqat
• μόνος (adj.) Alex. qu. III 3 [Sens.] μόνον γὰρ ταύτῃ = bi-ḥallatin wāḥidatin faqaṭ
• μόνος (adj.) Arist. Eth. Nic. οὐ μόνον = lā fagaṭ
• μόνος (adv.) Arist. Gener. anim. μόνον
• μόνος (adv.) Arist. Gener. anim. οὐκ ἔχει ὦτα ἀλλὰ πόρους μόνον = laysa lahu uḏunāni bal lahu subula uḏunayni faqaṭ
• μόνος (adv.) Arist. Gener. anim. τοῦτο οὐ μόνον ἐπὶ τῆς αἰσθήσεως δῆλον ἀλλὰ καὶ ἐπι τοῦ λόγου = wa laysa huwa bayyinan li-l-ḥassi faqaṭ bal li-l-kalimati wa mablaġi l-ʿaqli
• μόνος (adj.) Arist. Metaph. φαινομένη μόνον = bi-l-tamwīhi faqaṭ
• μόνος (adj.) Arist. Poet. μόνον
  οἷον ἁρμονίᾳ μὲν καὶ ῥυθμῷ χρώμεναι μόνον ἥ τε αὐλητικὴ καὶ ἡ κιθαριστικὴ Arist. Poet. 1, 1447a24 = miṯālu ḏālika awlīṭīqī wa-ṣināʿatu l-ʿīdāni fa-innahumā tastaʿmilāni l-laḥna wa-l-taʾlīfa faqaṭ 220.14
• μόνος (adj.) Arist. Poet.
  τὰ γὰρ ἤθη σχεδὸν ἀεὶ τούτοις ἀκολουθεῖ μόνοις Arist. Poet. 2, 1448a3 = wa-ḏālika anna l-ʿādāta wa-l-aḫlāqa miṯlan hiya tābiʿatun li-hāḏayni faqaṭ 222.9
• μόνος (adj.) Arist. Poet. waḥdahū faqaṭ
  μόνος γὰρ (sc. ὁ Ὅμηρος) οὐχ ὅτι εὖ ἀλλὰ καὶ μιμήσεις δραματικὰς ἐποίησεν Arist. Poet. 4, 1448b35 = wa-ḏālika annahū huwa (sc. Ūmīrūsu) waḥdahū faqaṭ laysa innamā ʿamila ašyāʾa aḥsana ... lākin qad ʿamila l-tašbīhāti wa-l-ḥikāyāti l-maʿrūfata bi-daramāṭīqiyātā 226.14
• μόνος (adj.) Artem. Onirocr.
• μόνος (adj.) Artem. Onirocr.
• μόνος (adj.) Artem. Onirocr.
• μόνος (adj.) Galen An. virt. οὐ μόνον ... φαμεν = laysa naqūlu ... faqaṭ bi-qawlin muṭlaqin
  ἐπεὶ δ' οὐ μόνον αἰσθάνεσθαι δύνασθαί φαμεν αὐτὴν Galen An. virt. 34.25 = li-annā laysa naqūlu innahū inna-mā lahā an taḥussa faqaṭ bi-qawlin muṭlaqin 11.12
• μόνος (adj.) Galen An. virt. οὐ μόνον = laysa min šaʾni … an … faqaṭ
• μόνος (adj.) Galen An. virt. μόνον
• μόνος (adj.) Galen An. virt. μόνον
• μόνος (adj.) Galen An. virt. μόνον
• μόνος (adj.) Galen An. virt. μόνον
• μόνος (adj.) Galen An. virt. μόνον
• μόνος (adj.) Galen An. virt. μόνον
• μόνος (adj.) Galen An. virt. μόνον
• μόνος (adj.) Galen Med. phil. μόνον
• μόνος (adj.) Galen Med. phil. οὐ μόνον = laysa faqaṭ
• μόνος (adj.) Galen Med. phil. μόνον
• μόνος (adj.) Hippocr. Nat. hom.
• μόνος (adj.) Hippocr. Nat. hom. innamā... faqaṭ
• μόνος (adj.) Nicom. Arithm.
• μόνος (adj.) Nicom. Arithm.
• μόνος (adj.) Nicom. Arithm.
• μόνος (adj.) Plot. νοῦς μόνος = عقلي فقط
  ὅσος μὲν νοῦς μόνος Plot. Enn. IV 7, 13.2 = فنقول إنّ كلّ جوهر عقلي فقط 18.16
• μόνος (adj.) Plot. μόνον = وحده فقط
  Εἴπερ οὖν δεῖ μὴ ἓν μόνον εἶναι IV 8, 6.1 = وكان وحده فقط 85.1
• μόνος (adj.) Porph. Isag.
• μόνος (adj.) Porph. Isag.
• μόνος (adj.) Porph. Isag.
• μόνος (adj.) Porph. Isag.
• μόνος (adj.) Porph. Isag. μόνον
• μόνος (adj.) Proclus El. theol.
  καὶ δύο ταῦτα μέτρα μόνα ἐστὶν ἐν τοῖς οὖσι Proclus El. theol. 54: 52.9 = hāḏāni l-ʿadadāni yaʿuddāni l-ašyāʾa faqaṭ 54.2
• μόνος (adj.) Proclus El. theol.
  δύο ... μόνα τὰ μέτρα ... Proclus El. theol. 54: 52.13 = al-ʿadadu iṯnāni faqaṭ 54.6
• μόνος (adj.) Proclus El. theol. μόνον
  τὸ σῶμα ... διαιρετόν ἐστι μόνον Proclus El. theol. 80: 74.31 = al-ǧirmu fa-huwa mutaǧazziʾun faqaṭ 80.5
• μόνος (adj.) Ps.-Plut. Placita μόνον
5. οὐ
• οὐ (particle) Arist. Poet. οὐ (μόνον?) ... ἀλλὰ ... = laysa ... faqaṭ lākinna ...
  (sc. Ὅμηρος) οὕτως καὶ τὸ τῆς κωμῳδίας σχῆμα πρῶτος ὑπέδειξεν, οὐ ψόγον ἀλλὰ τὸ γελοῖον δραματοποιήσας Arist. Poet. 4, 1448b37 = wa-hākaḏā huwa awwalu man aẓhara šakla ṣināʿati hiǧāʾin laysa fīhi l-hiǧāʾu faqaṭ lākinna fī bābi l-istihzāʾi wa-l-muṭānazati fa-innahū ʿamila fīhā l-našīda l-musammā bi-l-yūnāniyyati "drāmāṭā" 226.16
6. ὡς
• ὡς (particle) Proclus El. theol.
  τὸ ἓν ... κατὰ μὲν τὴν ὕπαρξιν ὡς ἓν ὑφεστός Proclus El. theol. 5: 6.7 = ammā fī-l-ḏāti fa-l-wāḥidu wāḥidun faqaṭ laysa fīhi šayʾun mina l-kaṯrati 5.21

The database query could not be executed.