Lookup cumulative lexical entry: قابل

  1. ἀνεπίδεκτος
    • ἀνεπίδεκτος (adj.) Alex. An. mant. [Vis.] ġayru qābilin
  2. ἀνίατος
    • ἀνίατος (adj.) Galen An. virt. ġayru qābilin li-l-ʿilāǧi
      ἀποκτείνομεν τοὺς ἀνιάτως πονηροὺς ... ἵνα μήθ᾿ ἡμᾶς ἀδικήσωσι ζῶντες Galen An. virt. 74.14 = naqtulu llaḏīna ḥāluhum fī l-šarri ġayru qābilatin li-l-ʿilāǧi ... li-kay-mā lā yuʾḏūnā in baqū aḥyāʾan 39.20
    • ἀνίατος (adj.) Galen An. virt. ġayru qābilin li-l-ʿilāǧi
      αὐτοῖς ἐκείνοις (sc. τοῖς πονηροῖς) ἄμεινόν ἐστι τεθνάναι διεφθαρμένοις οὕτω τὴν ψυχὴν ὡς ἀνίατον ἔχειν τὴν κακίαν Galen An. virt. 74.19 = iḏ kānū mina l-fasādi fī ḥālin šarruhum fīhā [ġayru] qābilin li-l-ʿilāǧi fa-inna l-mawta aṣlaḥu lahum 39.23
  3. ἀντιδιαστέλλω
    • ἀντιδιαστέλλω (pass. part.) Nicom. Arithm. ἀντιδιαστελλόμενα
  4. ἀντίθεσις
    • ἀντίθεσις (noun) Arist. Metaph. allaḏī yuqābiluhu bi-l-waḍʿi
  5. ἀντίκειμαι
    • ἀντίκειμαι (verb) Arist. An. post. ἀντίκειται = qad yuqābilu
    • ἀντίκειμαι (gerund) Arist. Cat. ἀντικεῖσθαι
    • ἀντίκειμαι (verb) Arist. Cat.
    • ἀντίκειμαι (verb) Arist. Eth. Nic. qābala bi-l-waḍʿi
      ἀντικεῖσθαι γὰρ καὶ κακὸν κακῷ καὶ ἄμφω τῷ μηδετέρῳ Arist. Eth. Nic. X 2, 1173a7 = yuqābilu bi-l-waḍʿi radīʾun bi-radīʾin wa-kilāhumā li-llaḏī lā wāḥida minhimā 533.10
    • ἀντίκειμαι (act. part.) Arist. Int. ἀντικειμένη
    • ἀντίκειμαι (verb) Arist. Metaph. tuqābilu bi-l-waḍʿi
    • ἀντίκειμαι (verb) Arist. Metaph. tuqābilu bi-l-waḍʿi
    • ἀντίκειμαι (verb) Arist. Phys.
    • ἀντίκειμαι (verb) Arist. Phys.
  6. ἀπαθής
    • ἀπαθής (adj.) Arist. Phys. ġayru qābilin li-l-taʾṯīri
      τὸν νοῦν ἀπαθῆ φάσκων καὶ ἀμιγῆ εἶναι Arist. Phys. VIII 5, 256b25 = fī qawlihī fī l-ʿaqli innahū ġayru qābilin li-l-taʾṯīri wa-lā muḫāliṭun
    • ἀπαθής (adj.) Arist. Phys. ġayru qābilin li-l-taʾṯīri
    • ἀπαθής (adj.) Proclus El. theol. ġayru munfaʿilin wa-lā qābilun li-l-taʾṯīri
      τὸ δὲ (sc. τὸ ἀσώματον) ἀπαθές ... Proclus El. theol. 80: 74.28 = wa-ammā l-āḫaru (sc. al-lā-ǧirmu) fa-huwa fī ḏātihī ġayru munfaʿilin wa-lā qābilin li-l-taʾṯīri 80.2
    • ἀπαθής (adj.) Ps.-Plut. Placita ġayru qābilin li-l-taʾṯīri
  7. ἀπεναντίον
    • ἀπεναντίον (adv.) Eucl. El.
  8. ἄφθαρτος
    • ἄφθαρτος (adj.) Ps.-Plut. Placita ġayru qābilin al-fasāda
  9. δεκτικός
    • δεκτικός (adj.) Alex. qu. I 2 [Color]
    • δεκτικός (adj.) Alex. qu. I 2 [Color]
    • δεκτικός (adj.) Alex. qu. I 2 [Color]
    • δεκτικός (adj.) Alex. qu. I 2 [Color]
    • δεκτικός (adj.) Alex. qu. I 2 [Color]
    • δεκτικός (adj.) Alex. qu. I 2 [Color]
    • δεκτικός (adj.) Alex. qu. I 2 [Color]
    • δεκτικός (adj.) Alex. qu. I 2 [Color] qābilan ḥāmilan
    • δεκτικός (adj.) Alex. qu. I 2 [Color] qābila ḥāmila ḫādima
    • δεκτικός (adj.) Alex. qu. I 2 [Color] διάκονος τε και δεκτικός = qābila ḥāmila ḫādima
    • δεκτικός (adj.) Alex. qu. III 3 [Sens.]
    • δεκτικός (adj.) Arist. Cat.
    • δεκτικός (adj.) Arist. Cat.
    • δεκτικός (adj.) Arist. Cat.
    • δεκτικός (adj.) Arist. Gener. anim.
    • δεκτικός (adj.) Arist. Gener. anim.
    • δεκτικός (adj.) Arist. Gener. anim.
    • δεκτικός (adj.) Arist. Phys.
    • δεκτικός (adj.) Arist. Phys.
    • δεκτικός (adj.) Porph. Isag. ἐπιστήμης δεκτικός = qābilun li-l-ʿilmi
    • δεκτικός (adj.) Porph. Isag.
    • δεκτικος Them. In De an.
    • δεκτικος Them. In De an.
    • δεκτικος Them. In De an.
    • δεκτικος Them. In De an.
    • δεκτικος Them. In De an.
    • δεκτικος Them. In De an.
  10. δεξαμενή
    • δεξαμενή (noun) Ps.-Plut. Placita al-qābilu li-l-unṣuri
  11. δέχομαι
    • δέχομαι (act. part.) Alex. qu. III 3 [Sens.] δεδεγμένον
    • δέχομαι (verb) Arist. Phys. δέξεται = yakūnu qābilan
    • δέχομαι (pass. part.) Arist. Phys. δεδεγμένος = al-qābilu
  12. ἐναντίος
    • ἐναντίος (adj.) Arist. Phys.
  13. ἐπιδέχομαι
    • ἐπιδέχομαι (verb) Arist. Cat.
    • ἐπιδέχομαι (pass. part.) Porph. Isag. ἐπιδεχόμενόν ἐστιν
  14. ἐπιτήδειος
    • ἐπιτήδειος (adj.) Proclus El. theol. kāna lahū quwwatun qābilatun li-... mutahayyiʾatun li-...
      αὐτὸ (sc. τὸ γινόμενον) δεῖ ἐπιτήδειον εἶναι Proclus El. theol. 79: 74.20 = yanbaġī li-l-mukawwini an takūna lahū quwwatun qābilatun li-l-kawni … mutahayyiʾatun li-l-fiʿli 79.2
  15. ἔχω
    • ἔχω (gerund) Arist. Gener. anim. τὸ μὴ μίαν ἔχειν χρόαν = qābilan laysa li-lawnin wāḥidin
  16. μαιόομαι
    • μαιόομαι (pass. part.) Ps.-Plut. Placita
  17. μεριστός
    • μεριστός (adj.) Proclus El. theol. αἵ μερισταὶ δυνάμεις = al-quwā l-qābilatu li-l-taǧziʾati
      αἵ γε ... μερισταὶ δυνάμεις πεπερασμέναι ... εἰσίν Proclus El. theol. 86: 78.31 = fa-ṣarat li-ḏālika l-quwā l-qābilatu li-l-taǧziʾati mutanāhiyatun ayḍan 86.10
  18. μεταληπτικός
    • μεταληπτικός (adj.) Arist. Phys. al-qābilu ʿalā l-istidlāli
    • μεταληπτικός (adj.) Ps.-Plut. Placita
  19. παθητικός
    • παθητικός (gerundive) Arist. Phys.
      τὸ ποιητικὸν καὶ τὸ παθητικὸν Arist. Phys. VIII 4, 255a35 = al-fāʿilu wa-l-qābilu
    • παθητικός (adj.) Ps.-Plut. Placita τὸ παθητικόν = qābilu l-infiʿāla ʿanhu
  20. παθητός
    • παθητός (adj.) Proclus El. theol. munfaʿilun qābilun li-l-āṯāri
      τὸ μὲν γὰρ σῶμα ... διαιρετόν ἐστι μόνον, καὶ ταύτῃ παθητόν ... τὸ δὲ ἀσώματον, ἁπλοῦν ὄν, ἀπαθές ἐστιν Proclus El. theol. 80: 74.32 = ammā l-ǧirmu fa-huwa mutaǧazziʾun faqaṭ fa-li-ḏālika ṣāra munfaʿilan qābilan li-l-āṯāri ... fa-ammā lā ǧirma fa-innahū mabsūṭun lā yanfaʿilu wa-lā yaqbalu l-āṯāra 80.5
    • παθητός (adj.) Ps.-Plut. Placita qābilu li-l-infiʿāli
  21. πάσχω
    • πάσχω (act. part.) Alex. qu. III 3 [Sens.] πᾶν τὸ πάσχον = al-qābilu li-l-aṯāri l-munfaʿil
    • πάσχω (act. part.) Alex. qu. III 3 [Sens.] τοῦ πάσχοντος = al-qābilu li-l-āṯāri
    • πάσχω (act. part.) Alex. qu. III 3 [Sens.] πᾶν τὸ πάσχον = al-qābilu li-l-aṯāri l-munfaʿil
  22. πρός
    • πρός (prep.) Hippocr. Off. med.
  23. στρέφω
    • στρέφω (pass. part.) Arist. Meteor. ἐστραμμένος = qūbila
  24. ὑπάρχω
    • ὑπάρχω (adj.) Galen An. virt. ἐπιδεικτικός ... ὑπάρχειν = qābilun li-
      οἵ τε γὰρ ἡγούμενοι πάντας ἀνθρώπους ἐπιδεκτικοὺς ἀρετῆς ὑπάρχειν Galen An. virt. 73.7 = wa-ḏālika li-anna llaḏīna ẓannū anna ǧamīʿa l-nāsi qābilūna li-l-faḍīlati 38.22
  25. ὑποδοχή
    • ὑποδοχή (noun) Arist. Gener. anim.
  26. ὑπόκειμαι
    • ὑπόκειμαι (pass. part.) Proclus El. theol. ὑποκείμενον οὖσα πάντων = al-hayūlā l-qābilatu li-ǧamīʿi l-ašyāʾi
      ἡ μὲν γὰρ ὕλη, ὑποκείμενον οὖσα πάντων, ἐκ τοῦ πάντων αἰτίου προῆλθε Proclus El. theol. 72: 68.26 = fa-lā maḥālata iḏan anna l-fāʿila l-awwala huwa fāʿilun wa-muḥdiṯun li-l-ḥāmili l-awwali aʿnī l-hayūlā l-qābilata li-ǧamīʿi l-ašyāʾi 72.7
The database query could not be executed.