1[‒ ‒ ‒ ⁝⁝ Χαι]ρελείδες ⁝⁝ Θοπείθες ⁝[⁝ ἐ]ποίον ⁝⁝ 𐌉 [‒ ‒ ‒ τὸν βο]μόν. vacat
1- - - Chaireleides, Th(e)opeithes, haben beide gemacht (= geweiht) [- - - den] Altar.